آیا شما انگشتی هستید ؟ آیا دادن را فریضه الهی میدانید ؟ چرا مو بلوندهای چشم آبی میدهند و از نتیجه دادنشان راضی و خرسند هستند ولی ما ایرانی ها بعد از هر بار دادن از کرده خود پشیمان میشویم ؟ معمولا دفعه اول در کم سن و سالی می دهیم , آنقدر ذوق زده میشویم که شب خوابمان نمیبرد چرا که فردا میخواهیم بدهیم , دادن را نشانه بزرگ شدن میدانیم !چرا ؟
چرا برخی آدمها اینقدر هزینه میکنند تا ما را تشویق و ترغیب به دادن کنند ؟ آیا دادن بد است ؟
غربی ها همینطوری فله ای میدهند و حالش را میبرند , اما برای ما مهندسی میکنند و ما باز هم از دادنمان شرمگینیم !
ما ایرانی ها عادت کرده ایم بدهیم , بدون اینکه به نتایج ان فکر کنیم ! روز دادن که میرسد جو گیر میشویم و خودمان را به زمین و زمان میزنیم که بدهیم .
هر چه انسان کم سواد تر باشد بیشتر علاقه دارد بدهد و هر چه آدمی تحصیلکرده تر باشد در دادن تردید میکند . متخصصین و کارشناسان علوم دادن اعتقاد دارند , آنها که انگشت میزنند بیشتر از آنها که امضا میکنند میدهند . چرا ؟
اگر بگویم هرگز نداده ام دروغ است , اما تصمیم گرفته ام که دیگر ندهم ! شما هم به ما بپیوندید تا تعدادمان از 63 درصد بیشتر شود , بیائید همه با هم یکبار برای همیشه تصمیم بگیریم که تا آخوندها و آخوند پرستان بر ایران حاکم هستند هرگز رای ندهیم ! رای دادن ما برای آنها مشروعیت می آورد و برای ما بدبختی و شرمندگی به دنبال دارد. بیائید روز 24 خرداد 1392 را روز رای ندادن سبز نامگذاری کنیم !
من انگشت نمی زنم , من سواد دارم , من قیم نمی خواهم , من رای نمی دهم .!
شما چطور ؟
